Yüzyıllar boyunca, tarihçiler ve arkeologlar, Neolitik inşaatçıları inşa etmek için tahminen 1,500 yıl süren tarih öncesi anıt olan Stonehenge'deki birçok gizem üzerine kafa yordular. İngiltere'nin güneyinde yer alan bu daire, dairesel bir yerleşime yerleştirilmiş yaklaşık 100 büyük dik taştan oluşuyor. Birçok modern akademisyen, şimdi Stonehenge'in bir zamanlar mezarlık alanı olduğu konusunda hemfikirdirler, başka hangi amaçlara hizmet ettiklerini ve modern teknolojiye sahip olmayan bir medeniyetin (hatta çarkın) güçlü anıtı nasıl ürettiklerini henüz belirlememişlerdir. Yapısı daha da şaşırtıcıdır çünkü dış halkadaki kumtaşı levhaları yerel taş ocaklarından gelirken, bilim adamları Stonehenge'nin bulunduğu yere yaklaşık 200 mil uzaklıktaki Galler'deki Preseli Tepeleri'ne kadar iç yüzüğünü oluşturan maviktaşları takip etmişlerdir. Salisbury Ovası'nda. Bugün,

1. Stonehenge'nin Çok Aşamalı Yapısı
2. Stonehenge'nin Megalitleri
3. Stonehenge kim inşa etti?
4. Stonehenge'ın İşlevi ve Önemi
5. Bugün Stonehenge

Arkeologlar, İngiltere'nin en ikonik tarih öncesi harabinin, en erken 5000 yıl veya daha uzun bir süre önce inşa edildiği birkaç aşamada inşa edildiğine inanıyor. Birincisi, Neolitik Britanyalılar, muhtemelen geyik boynuzlarından yapılmış ilkel araçları, Salisbury Ovası'nda devasa bir dairesel hendek ve banka veya henge kazmak için kullandılar. Bu döneme kadar uzanan ve bazı bilim adamlarına göre, bir zamanlar 17. yüzyıla dayanan bir antika karşıtı olan John Aubrey'den sonra Aubrey delikleri olarak bilinen çemberin içinde yer alan derin çukurlar bir keresinde bir kereste sandığı çemberi tutmuş olabilir.

Biliyor musun? 1620'de, Buckingham'ın 1. Dükü olan George Villiers, gömülü hazineyi arayan Stonehenge'nin merkezinde büyük bir çukur kazdı.

Bundan birkaç yüz yıl sonra, Stonehenge'un inşaatçılarının, bugün 43'ü olmayan, hâlihazırda yerleşik olmayan bir hüznü olan 85'i ayakta durma pozisyonuna getirdiğini ve onları at nalı veya dairesel bir formasyona yerleştirdiğini düşündüğü düşünülüyor. M.Ö. 2000 yıllarında meydana gelen üçüncü aşamada, sarsen kumtaşı levhaları bir dış hilal ya da halka şeklinde düzenlenmiştir; Bazıları, Stonehenge'un merkezinde uzun duran trilithonlar olarak adlandırılan ikonik üç parçalı yapılara monte edildi. Sitede artık 50 tane daha sarsen taş görülüyor; Radyokarbon randevusu, Stonehenge'de kabaca MÖ 1600'e kadar devam edildiğini, özellikle de bluestonların birçok kez yeniden konumlandırıldığını ileri sürmektedir.

En büyüğü 40 tondan fazla olan ve 24 feet yükselen Stonehenge sarsens, Salisbury Ovası'nın 25 mil kuzeyindeki taş ocaklarından kaynaklanmış ve kızakların ve halatların yardımıyla taşınmıştır; Anıtın Neolitik mimarları ilk önce orada toprağa girdiklerinde yakın bir zamanda dağılmış olabilirler. Diğer yandan, daha küçük mavi taşlar, Stonehenge'den 200 mil uzakta, Galler'deki Preseli Tepeleri'ne kadar uzanıyor. Öyleyse, sofistike aletler veya mühendislik gerektirmeyen prehistorik inşaatçılar, bu kadar büyük bir mesafeden 4 tona kadar yükselen bu kayalar nasıl geçti?

Uzun süredir devam eden bir teoriye göre, Stonehenge'un inşaatçıları Preseli Tepeleri'ndeki maviktaşları taşımak için ağaç gövdelerinden kızakları ve silindirleri üretiyordu. Daha sonra kayalar sallar üzerine aktarıldı ve önce Galce kıyısı boyunca ve ardından Avon Nehri boyunca Salisbury Ovası'na doğru yüzdüler; Alternatif olarak, her bir taşı bir filo filosuyla çekmiş olabilirler. Daha yeni hipotezler, bluestonları süperstar hasır sepetlerle veya bilyeli yatakların, uzun yivli plakaların ve öküz takımlarının bir kombinasyonu ile naklediyorlar.

1970'lerin başlarında, jeologlar seslerini Stonehenge'in oluşumu üzerine tartışmaya katıyorlar. İşleyen Neolitik yapıtların klasik imgesini zorlayan, zorlu Galler'den gelen sarp maviktaşları iterek, taraklarken, yuvarlarken ya da çekerken, bazı bilim adamları, insanların değil, buzulların çoğunun ağır kaldırmayı yaptığını ileri sürdüler. Küre buzulların taşınmasıyla uzun mesafeler boyunca taşınan buzul erratikleri olarak bilinen dev kayalar ile noktalanır. Belki de Stonehenge'in mamut plakları Buzul Çağlarından birinde buzullar tarafından Preseli Tepeleri'nden koparıldı ve Salisbury Ovası'ndan bir taş atımı - en azından nispeten - çökeldi. Arkeologların çoğu, buzul teorisine doğru soğuk kaldılar, ancak doğa güçlerinin daireyi tamamlamak için gereken taşların tam sayısını nasıl sağlayabileceğini merak ediyorlardı.

Kral Arthur'un hikâyesi ve İngiliz tarihinin efsanevi hesabı, Orta Çağ'adayandırılmış olan Monmouth'un 12. yüzyıl yazarlarından Geoffrey'e göre.Stonehenge, büyücü Merlin'in el işi. Beşinci yüzyılın ortalarında, hikaye devam ediyor, yüzlerce İngiliz soyluları Saksonlar tarafından katledildi ve Salisbury Ovası'na gömüldü. Düşmüş konularına bir anıt dikmek isteyen Kral Aureoles Ambrosias, devasa Afrika mavisi taşlarından inşa edilen Devlerin Yüzüğü olarak bilinen bir taş çemberi almak için İrlanda'ya bir ordu gönderdi. Askerler İrlandalıları başarılı bir şekilde mağlup ettiler ancak taşları taşıyamazlardı, bu nedenle Merlin büyücünü denizde ruhlandırmaya ve onları toplu mezarın üzerine yerleştirmeye kullandı. Efsaneye göre Ambrosias ve kardeşi Uther, Kral Arthur'un babası da orada gömülüdür.

Pek çoğu, Monmouth'un hesabının, Stonehenge'in yüzyıllardır yaratılışının gerçek hikayesi olduğuna inandığını düşünürken, anıtın yapımında Merlin'in ya da en azından, ona ilham kaynağı olduğu söylenen gerçek hayattaki figürlerin birkaç bin yıl önceydi. Diğer erken hipotezler, binasını Saksonlar, Danimarkalılar, Romalılar, Yunanlılar veya Mısırlılara atfediyordu. 17. yüzyılda, arkeolog John Aubrey, Stonehenge'in, ilkel mezarları ortaya çıkarmış olan antika William Stukeley tarafından yaygın olarak popülerleştirilen bir teori olan Druidler olarak bilinen Kelt yüksek rahiplerinin eseri olduğunu iddia etti. Günümüzde bile, modern Druidler olarak tanımlayan insanlar, yaz gündönümü için Stonehenge'de toplanmaya devam ediyor. Bununla birlikte, 20. yüzyılın ortalarında, radyokarbon tarihlemesi, Stonehenge'nin Keltlerden 1000 yıl öncesine dayantığını gösterdi. Bölgede yaşayan eski Druids ortadan kaldırarak, yaşadı.

Pek çok modern tarihçi ve arkeolog, şu anda her birinin farklı bir kabilesinin Stonehenge'e katkıda bulunduğunu ve bunların her birinin inşaatının farklı bir aşamasını üstlendiğini kabul ediyor. Sahada bulunan kemikler, aletler ve diğer eserler bu hipotezi destekliyor görünmektedir. İlk aşama, İngiliz Adalarına yerli olan Neolitik tarımcılar tarafından gerçekleştirildi. Daha sonra, gelişmiş araçlara ve daha ortak bir yaşam tarzına sahip grupların damgalarını sitede bıraktıklarına inanılmaktadır. Bazıları Avrupa kıtasından göçmen olduklarını öne sürmüşlerdir, ancak birçok bilim adamı orijinal inşacılardan inen yerli İngilizler olduklarını düşünmektedir.

Mimarları çevreleyen gerçekler ve Stonehenge inşası en iyi şekilde gölgede kalırsa, tutuklanan anıtın amacı daha da fazla bir gizemdir. Tarihçiler 1000 yılı aşkın bir süredir büyük bir önem taşıdığı konusunda hemfikir olsa da, Britanyalıların erken saatlerinde Salisbury Ovası'na ne çektiğini ve gelişmeye devam etmeleri için onlara ilham verdiğini asla bilemeyiz. Stonehenge'in, en azından uzun tarihinin bir parçası olarak bir gömü bölgesi olarak kullanıldığına dair güçlü bir arkeolojik kanıt vardır, ancak çoğu akademisyen, diğer işlevlere de hizmet ettiğine inanmaktadır - ya bir tören sitesi, bir dini hac yeri, son bir dinlenme yeri onurlu ve belki de uzak atalara ruhsal olarak bağlanan bir anıt ya da anıt.

1960'larda, astronomi Gerald Hawkins farklı noktaları ile bir astronomik takvim olarak çalıştırılan megalithic taşların küme, gündönümleri, ekinokslar ve tutulmalar olarak astrolojik olgulara tekabül önerdi. Onun teorisi yıllar boyunca oldukça dikkat çekerken, eleştirmenler Stonehenge in yapıcılarının bu tür olayları tahmin etmek için gerekli olan bilgiden yoksun olduğunu veya İngiltere'nin yoğun bulut örtüsünün gökyüzüne bakışlarını gizleyeceğini iddia ediyorlar. Daha yakın zamanlarda, Stonehenge'de çıkarılan insan kalıntıları içinde hastalık ve yaralanma belirtileri Bluestones iyileştirici güçleri olduğu düşünülen belki de, bu şifa yeri olarak kabul edildi spekülasyon İngiliz arkeologlar başını çektiği bir grup.

Dünyanın en ünlü ve tanınan bölgelerinden biri olan Stonehenge, birçoğu bölgedeki birçok Neolitik ve Tunç Çağı harikasını ziyaret ederek yılda 800.000'den fazla turist çekiyor . 1986 yılında Stonehenge, UNESCO'nun Dünya Mirası listesindeki kayıtlarına, 17 kilometre uzaklıkta bulunan ve daha ünlü komşusununkinden daha büyük olan Neolitik bir henge olan Avebury ile birlikte bir liste halinde eklenmiştir. Stonehenge yıllar içinde birkaç restorasyon geçirdi ve bazı kayalar çöküşü önlemek için betona yerleştirildi. Bu arada, arkeolojik kazılar ve turizmi kolaylaştırmak için çevredeki alanların geliştirilmesi, diğer hararetler de dahil olmak üzere, yakındaki diğer önemli yerleri ortaya çıkarmıştır.