Stevia'nın , stevia'nın tatlı glikozitlerinin temel yapı taşı
Stevia bir tatlandırıcı ve bir şeker yerine bitki türü yapraklarından elde edilen stevia rebaudiana doğal, Brezilya ve Paraguay . Aktif bileşikler, şekerin tatlılığının 30 ila 150 katına sahip olan steviol glikozitlerdir (esas olarak steviosid ve rebaudiozit) , ısıya dayanıklıdır,pH -stable ve fermente edilemez . o bazıları gibi sıfır kalori içerir, böylece vücut, Stevia glikozitler metabolize değildir yapay tatlandırıcılar . Stevia'nın tadı şekerden daha yavaş başlar ve daha uzun bir süreye sahiptir ve bazı ekstraktları yüksek konsantrasyonlarda acı veya meyan benzeri bir tat verebilir .
Stevia'nın bir gıda katkı maddesi veya diyet takviyesi olarak yasal statüsü ülkeden ülkeye değişir. Amerika Birleşik Devletleri'nde, yüksek saflıkta stevia glikozit özleri 2008'den beri genellikle güvenli (GRAS) olarak kabul edilmiştir ve gıda ürünlerine izin verilmektedir, ancak stevia yaprağı ve ham özütlerinin GRAS veya Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) onayı yoktur. gıdalarda kullanın. Avrupa Birliği , 2011 yılında Stevia katkı onaylı ise Japonya stevia yaygın yıllardır tatlandırıcı olarak kullanılmaktadır.
Stevia rebaudiana bitkisi , ka'a he'ê "tatlı bitki" olarak adlandırılan Güney Amerika'nın Guaraní halkları tarafından 1.500 yıldan fazla bir süredir kullanılmaktadır . Yapraklar geleneksel olarak yüzlerce yıldır hem Brezilya hem de Paraguay'da yerel çay ve ilaçları tatlandırmak ve "tatlı bir tedavi" olarak kullanılmıştır. Cinsi İspanyol botanikçi ve hekim Petrus Jacobus Stevus (için seçildi Pedro Jaime Esteve 1500-1556), University of botanik profesörü Valencia .
1899'da İsviçreli botanikçi Moisés Santiago Bertoni , Paraguay'ın doğusunda araştırma yaparken ilk önce bitkiyi ve tatlı tadı ayrıntılı olarak anlattı. 1931'de iki Fransız kimyager Stevia'ya tatlı tadını veren glikozitleri izole edene kadar konuyla ilgili sadece sınırlı bir araştırma yapıldı .
Erken düzenleme
1990'larda Amerika Birleşik Devletleri Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) Stevia'nın genel olarak güvenli (GRAS) olarak sınıflandırılmasını talep eden iki dilekçe aldı , ancak FDA "[dilekçelerde ayrıntılı olarak belirtilen] sonuçlarla aynı fikirde değildi". Stevia , 1994 tarihli Besin Takviyesi Sağlık ve Eğitim Yasası'na kadar tüm kullanımlar için yasaklandı , bundan sonra FDA tutumunu revize etti ve stevia'nın hala bir gıda katkı maddesi olmasa da bir diyet takviyesi olarak kullanılmasına izin verdi . 1999 yılında, erken çalışmalar sonucunda Avrupa Komisyonu , stevia'nın Avrupa Birliği içinde gıda ürünlerinde kullanımını daha fazla araştırma yapılmasını yasakladı. 2006 yılında, Dünya Sağlık Örgütü tarafından yayınlanan güvenlik değerlendirmesinde derlenen araştırma verileri hiçbir olumsuz etki bulamadı.
Aralık 2008'de FDA, Truvia'ya (Cargill ve Coca-Cola Company tarafından geliştirilen) ve PureVia'ya (PepsiCo ve Merisant'ın bağlı kuruluşu Tüm Toprak Tatlandırıcı Şirketi tarafından geliştirilen) GRAS statüsü için "itiraz yok" onayı verdi . Stevia bitkisinden türetilmiş rebaudioside A kullanan .
Ancak FDA bu ürünler Stevia değildir, ancak yüksek düzeyde saflaştırılmış bir ürün söz konusu. 2015 yılında FDA hala stevia'yı "onaylı bir gıda katkı maddesi değil" olarak görüyordu ve bunun "Amerika Birleşik Devletleri'nde yetersiz toksikolojik bilgi nedeniyle GRAS olarak onaylanmadığını" belirtti. Haziran 2016'da ABD Gümrükleri ve Sınır KorumasıÇin'de yapılan Stevia ürünleri için, ürünlerin hapishane işçiliği kullanılarak yapıldığı bilgisine dayanarak bir gözaltı emri çıkardı . 2017 itibariyle, yüksek saflıkta stevia glikozitlerin ABD'de satılan gıda ürünlerinde bileşen olarak güvenli ve izin verilebilir olduğu düşünülmektedir.
Ticari kullanım
1970'lerin başında, siklamat ve sakarin gibi tatlandırıcılar yavaş yavaş azaltılmış veya bir Coca-Cola varyant formülasyonundan uzaklaştırılmıştır . Sonuç olarak, stevia'nın alternatif olarak kullanımı Japonya'da başladı , yaprakların sulu ekstraktı , tatlandırıcı olarak geliştirilen saflaştırılmış steviosidler verdi. Japonya'daki ilk ticari stevia tatlandırıcı, 1971 yılında Japon firması Morita Kagaku Kogyo Co., Ltd. tarafından üretildi . Japonlar, stevia'yı (Coca-Cola dahil) gıda ürünleri ve meşrubatlarda ve masa için kullanıyorlar. kullanın. 2006 yılında, Japonya diğer ülkelerden daha fazla stevia tüketirken, stevia tatlandırıcı pazarının% 40'ını oluşturuyordu.
1980'lerin ortalarında stevia, ABD doğal gıdaları ve sağlık gıda endüstrilerinde, çaylar ve kilo kaybı karışımları için kalorik olmayan doğal bir tatlandırıcı olarak popüler oldu . Sentetik tatlandırıcı NutraSweet'in yapımcısı (o sırada Monsanto) FDA'dan bitkinin test edilmesini istemesini istedi. 2006 yılı itibariyle Çin, dünyanın en büyük steviosid ürünleri ihracatçısıdır. 2007 yılında Coca-Cola Company , stevia türevi tatlandırıcı Rebiana için onay almayı planladığını açıkladı, 2009 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde bir gıda katkı maddesi olarak kullanılmasının yanı sıra, Stevia'nın gıda katkı maddesi olarak kullanılmasına izin veren 12 ülkede Rebiana ile tatlandırılmış ürünleri pazarlamayı planlamaktadır.
Mayıs 2008'de, Coca-Cola ve Cargill sunulduğunu duyurdu Truvia bir tüketici marka Stevia tatlandırıcı içeren eritritol ve Rebiana, FDA Aralık 2008'de bir gıda katkı maddesi olarak kullanılmasına izin hangi Coca Cola açıklamasına niyetlerini açıkladı Stevia tatlandırılmış içecekler geç Aralık 2008'de itibaren 2013 itibaren Coca-Cola hayata , tatlandırıcı olarak Stevia içeren, dünyanın çeşitli ülkelerinde başlatıldı.
Kısa bir süre sonra PepsiCo ve Pure Circle , stevia bazlı tatlandırıcı markaları olan PureVia'yı duyurdu , ancak FDA onayını alana kadar rebaudioside A ile tatlandırılmış içeceklerin serbest bırakılmasını serbest bıraktı . FDA, Truvia ve PureVia'ya izin verdiğinden, hem Coca-Cola hem de PepsiCo, yeni tatlandırıcılarını içeren ürünler tanıttı.
Rebaudiozit A az olan acılık tüm Steviol glikozit stevia rebaudiana bitki. Ticari olarak rebaudiozit A üretmek için stevia bitkileri kurutulur ve bir su ekstraksiyon işlemine tabi tutulur . Bu ham ekstrakt yaklaşık% 50 rebaudiozit A içerir. Çeşitli glikozitler, tipik olarak çözücü olarak etanol veya metanol kullanılarak kristalleştirme teknikleri ile ayrılır ve saflaştırılır .
Stevia ekstreleri ve türevleri endüstriyel olarak üretilir ve farklı ticari isimler altında pazarlanır.
*
Rebiana , stevia ekstresi, rebaudioside A için kısaltılmış bir isimdir.
* Truvia , Cargill tarafından üretilen ve Coca-Cola Company ile ortaklaşa geliştirilen bir eritritol ve rebiana tatlandırıcı karışımının markasıdır.
* PureVia , PepsiCo'nun rebiana markasıdır.
Glikozitler, aglikon adı verilen diğer şeker olmayan maddelere bağlı glikoz kalıntıları içeren moleküllerdir (diğer şekerli moleküller polisakkaritlerdir ). Ön deneyler, dilin tat reseptörlerinin glikozitlere tepki verdiğini ve tatlı ve acı reseptörlerin doğrudan aktivasyonu ile tatlı tat hissini ve kalıcı acı tat verdiklerini ortaya çıkarır.
Temel araştırmalara göre , steviol glikozitler ve steviol , TRPM5 adı verilen bir protein kanalı ile etkileşime girerek tatlı veya acı reseptörlerden gelen sinyali güçlendirir, diğer tatlı, acı ve umami tadı yapanların tadını güçlendirir. Sinerjik tatlı reseptörü ve TRPM5 glikositlere etkisi tatlılık hissi açıklar. Bazı steviol glikozitler (rebaudioside A) diğerlerinden daha tatlı olarak algılanır (steviosid).
Steviol, sindirim sisteminde daha fazla sindirilemez ve kan dolaşımına alınır, karaciğer tarafından steviol glukuronide metabolize edilir ve idrarla atılır.
Stevia'daki proteinlerin , tatlandırıcıda hem tatlılık hissini hem de acı tatları üreten kristal yapıları gösteren üç boyutlu bir haritası 2019 yılında bildirildi.
2011 yılında yapılan bir gözden geçirme, stevia tatlandırıcılarının şeker yerine kullanılmasının diyabetli , çocuklu ve kalori alımını azaltmak isteyenlere fayda sağlayabileceğini buldu.
Hem steviol hem de rebaudiozit A'nın laboratuvarda in vitro testlerde mutajenik olduğu bulunmasına rağmen , bu etkiler insanların maruz kaldığı dozlar ve uygulama yolları için kanıtlanmamıştır. İki 2010 inceleme çalışması stevia veya onun tatlandırıcı özleri ile ilgili herhangi bir sağlık kaygısı bulamamıştır.
DSÖ'nün Gıda Katkıları Ortak Uzmanlar Komitesi, uzun süreli çalışmalara dayanarak, 4 mg / kg vücut ağırlığına kadar kabul edilebilir günlük steviol glikozit alımını onayladı . 2010 yılında, Avrupa Gıda Güvenliği Otoritesi , steviol glikozitler formunda günlük 4 mg / kg / gün steviol alımını kabul etti. Bu arada, Anıt Sloan Kettering Kanser Merkezi , "yüksek dozlarda steviolün zayıf mutajenik aktiviteye sahip olabileceğini", ve " Kamu Merkezi Bilim Merkezi " için yapılan bir incelemenin " rebaudioside için yayınlanmış kanserojenlik sonuçları olmadığını belirtiyor. A (veya steviosid).
Ağustos 2019'da, ABD FDA güvenlik ve toksisite potansiyeli nedeniyle endişeleri nedeniyle stevia yapraklarına ve GRAS statüsüne sahip olmayan ham özlere ve bunları içeren gıdalara veya besin takviyelerine bir ithalat uyarısı verdi.
Ülkeye veya bölgeye göre bulunabilirlik ve yasal durum
Bazı ülkelerde tatlandırıcı olarak kullanımını kısıtlasa da, bitki çoğu ülkede yasal olarak yetiştirilebilir. Ekstraktların ve türetilmiş ürünlerin yasal olarak izin verilen kullanımları ve maksimum dozu ülkeden ülkeye büyük farklılıklar göstermektedir.
Arjantin : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz
Avustralya : Tüm steviol glikozit özütleri 2008 yılında onaylandı.
Brezilya : steviosid ekstresi 2005'ten beri gıda katkı maddesi olarak onaylandı.
Kanada : (Kasım 2012 itibariyle)
* Steviol glikozitler 30 Kasım 2012'de bir gıda katkı maddesi olarak satışa sunuldu.
* Stevia rebaudiana yaprağı ve özleri diyet takviyeleri olarak mevcuttur.
Şili : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Çin : 1984'ten beri mevcut, yasal durum belirsiz.
Kolombiya : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Avrupa Birliği : Steviol glikozitler, Avrupa Komisyonu tarafından 11 Kasım 2011 tarihinde gıda katkı maddesi olarak onaylanmış ve düzenlenmiştir.
Hong Kong : Ocak 2010'dan beri gıda katkı maddesi olarak onaylanan steviol glikozitler.
Hindistan : 13 Kasım 2015 tarihli bir bildiride FSSAI bir dizi üründe kullanılmasına izin vermiştir.
* Buna karbonatlı su, süt bazlı tatlılar ve aromalı içecekler, yoğurtlar, hazır tahıllar, meyve nektarları ve reçeller dahildir.
* Madhu-Tulsi (Gıda Düzenlemelerinde Tatlandırıcılar; Halk Sağlığı ve Belediye Hizmetleri Yönetmeliği).
Endonezya : (2012) Steviol glikozitler 2012'den beri gıda katkı maddesi olarak mevcuttur.
* Stevia yaprağı diyet takviyesi olarak mevcuttur.İsrail: Ocak 2012'den bu yana gıda katkı maddesi olarak onaylandı.
Japonya : 1970'lerden beri yaygın olarak bulunur ve 1995'ten beri var olan bir katkı maddesi olarak düzenlenmiştir.
Kore : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.Malezya: 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Meksika : 2009'dan beri onaylanan karışık steviol glikozit özütü (ayrı özütler değil).
Yeni Zelanda : Tüm steviol glikozit özütleri 2008 yılında onaylandı.
Norveç : Steviol glikozit Haziran 2012'den beri gıda katkı maddesi (E 960) olarak onaylanmıştır.
* Tesisin Eylül 2012 itibariyle onaylanmamıştır.
Paraguay : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
* Stevia özü Paraguay bir süpermarkette satış da
Peru : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Filipinler : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Rusya Federasyonu: steviosid, hedefe ulaşmak için "minimum dozajda" 2008 yılından bu yana gıda katkı maddesi olarak onaylandı.
Suudi Arabistan : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Singapur : 2005'ten beri bazı gıdalarda gıda katkı maddesi olarak onaylanan steviol glikozitler. Daha önce yasaklanmıştı.
Güney Afrika : Eylül 2012'den beri onaylanmış ve yaygın olarak kullanılmaktadır.
Tayvan : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Tayland : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Türkiye : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Birleşik Arap Emirlikleri : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Uruguay : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Vietnam : 2008 itibariyle mevcut, yasal durum belirsiz.
Amerika Birleşik Devletleri : (Nisan 2017 itibariyle):
* Stevia rebaudiana yaprağı ve ham ekstreler 1995'ten beri diyet takviyeleri olarak mevcuttur, ancak2008 FDA yetkisi onlara uzanmaz ve GRAS statüsü yoktur. 2019 yılında, yapraklar ve ham özler, gıdalarda veya takviyelerde kullanım güvenliği ve toksisite potansiyeli ile ilgili endişeleri olan bir FDA ithalat uyarısına dahil edildi.
